Οι συνθετικές δημιουργίες του Φραντς Σούμπερτ(1797-1828) απεικονίζουν το πνεύμα του γερμανικού ρομαντισμού στο πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνος, διαμορφώνοντας μέσα από τα ιδιώματα της μουσικής του γλώσσας τα συστατικά στοιχεία της ρομαντικής εκφράσεως και τεχνοτροπίας ενώ επι πλέον,με τα τραγούδια του,οι συνθέσεις του μεγάλου αυτού μουσουργού αποτελούν τον συνδετικό κρίκο δύο διαφορετικών εποχών, δύο διαφορετικών θεωρήσεων στον χώρο της μουσικής.Την σύνδεση της αρμονίας με την ποίηση.
Μετά το 1822, ο Σούμπερτ ασχολήθηκε περισσότερο με συνθέσεις ενόργανης μουσικής και με έργα για πιάνο, στα οποία προσπάθησε να μεταφέρει τα μηνύματα της νέας εποχής, ενσωματώνοντας γνώριμα συνθετικά ιδιώματα της λυρικής εκφράσεως των τραγουδιών του(leader). Aυτή ακριβώς η συνένωση της κλασικής δομήσεως των έργων του με τα γνωρίσματα της λυρικής γλώσσας, απαιτούσε μία διαδικασία ωριμάνσεως και συνθετικής αναζητήσεως στην οποία ωφείλετο ο βραδύς ρυθμός της συνθετικής παραγωγής του συνθέτη κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του.
Από το 1819, πλην των συνθέσεων μουσικής δωματίου και συμφωνιών, ο Σούμπερτ γράφει και σονάτες για πιάνο.Οπως οι περισσότερες συνθέσεις ενόργανης μουσικής, οι σονάτες για πιάνο χωρίζονται σε δύο χρονικές περιόδους. Η πρώτη, ως το 1819 περιλαμβάνει τις νεανικές συνθέσεις, δεκαπέντε δηλαδή σονάτες από τις οποίες ολοκληρώνονται μόνον οι τέσσερις, ενώ οι υπόλοιπες έντεκα σώζονται σε ημιτελή μορφή.
Στη δεύτερη ώριμη περίοδο (1822-1828), η οποία είναι η κυρίως περίοδος της ενόργανης μουσικής, ο συνθέτης γράφει τις πιο σημαντικές του σονάτες για πιάνο, στις οποίες μεταφέρει τα αποκρυσταλλωμένα πια ιδιώματα της μουσικής γραφής του.
Η Ρωσσίδα Ελιζαμπέτ Λεόνσκαγια, μεγάλη κυρία των πλήκτρων ,όπως αποκαλείται, ώριμη όσο ποτέ, ξεκίνησε στο Μέγαρο Μουσικής έναν πιανιστικό μαραθώνιο με όλες τις σονάτες για πιάνο του Σούμπερτ ο οποίος θα ολοκληρωθεί κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2019-2020.
Πιανίστρια με σπάνιο ήχο, ιδανική ερμηνεύτρια των βιεννέζων ρομαντικών, η Λεόνσκαγια δηλώνει ότι επιστρέφοντας στον Σούμπερτ συνειδητοποιεί πως «ότι πιο βαθυστόχαστο,ο συνθέτης το εκφράζει με το πιο ανάλαφρο άγγιγμα».
Στο πρώτο της ρεσιτάλ κατά τον μήνα Οκτώβριο, η Λεόνσκαγια παρουσίασε τις πρώτες σονάτες που ο μεγάλος μουσουργός συνέθεσε, μεταξύ των οποίων και την «Φαντασία» σε ντο μείζονα την επωνομαζομένη «Του οδοιπόρου» εμπνευσμένη από το ομώνυμο τραγούδι του.
Στο δεύτερο ρεσιτάλ της που εδόθη προ ολίγων ημερών, η Λεόνσκαγια εξετέλεσε τρείς σονάτες τις υπ΄αριθ. 459, 664 και 845 που ο Σούμπερτ συνέθεσε σε πιο ώριμη ηλικία.
Απολαύσαμε μία απαράμιλλη ερμηνευτική παρουσίαση όπου η καλλιτεχνική ευαισθησία αναμεμειγμένη με την γνώση και την πείρα μας συγκίνησε και μας συνεπήρε καθ΄όλη την εκτέλεση των έργων.
Ακούγοντας την μεγάλη καλλιτέχνιδα, διαπιστώσαμε την κομψότητα, την δεξιοτεχνία και το βάθος του ρομαντικού Σούμπερτ στοιχεία που μας επιβεβαίωσαν ότι η Λεόνσκαγια με κάθε της εμφάνιση, ανοίγει νέους ορίζοντες στην πιανιστική τέχνη.
Σοφία Θεοφάνους
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ της 4ης/12/2018
