«Καμένα λουλούδια στο παρτέρι», του Ugo Betti

16

Μετάφραση – Διασκευή: Francesca Minutoli – Τάσος Αντωνίου

Σκηνοθεσία: Francesca Minutoli

Βοηθός Σκηνοθέτιδας: Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας

Σκηνικά: Κική Μήλιου

Κοστούμια: Μαρία Ντάρμου

Μουσική-ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Αρκομάνης

Επεξεργασία ήχου: “Play Recording Studio”

Σχεδιασμός φωτισμού: Μανώλης Μπράτσης

Φωτογραφίες – τρέιλερ : Γιώργος Δανόπουλος

Δημιουργία αφίσας : Γιώργος Βαχάρης

 

Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση

 

Ερμηνείες: Μιχάλης Καλιότσος (Giovanni), Τάσος Αντωνίου (Tomaso), Μαρία Μαλταμπέ (Louisa), Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας (Rosario)

 

Ψυχολογικό και πολιτικό δράμα με πολλά νοήματα, που κινείται σε δύο άξονες, τον κοινωνικό και τον πολιτικό. Πρόκειται για το έργο του Ugo Betti «Καμένο παρτέρι – L’ aiuola bruciata», γραμμένο στα 1950 -1952, με ελεύθερη απόδοση του τίτλου στα ελληνικά, για τις ανάγκες της παράστασης. Η περίοδος συγγραφής του ταυτίζεται με τα χρόνια που, στην Ευρώπη, οι ολέθριες συνέπειες του Β΄ Π. Πολέμου έχουν καταλαγιάσει και τα πλοκάμια του Φασισμού έχουν κοπεί. Ωστόσο, στο πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας (ίσως και αλλού) οι «ζυμώσεις» για ένα νέο μοντέλο κοινωνικής έκφρασης και αγώνων συνεχίζουν να είναι σκληρές, με συνωμοσίες που φτάνουν μέχρι και τον θάνατο. Το μυστήριο που καλύπτει ορισμένα γεγονότα αλλά και τα προσωπικά δράματα των ηρώων συνθέτουν ένα εφιαλτικό τοπίο αγωνίας, όπου οι αποκαλύψεις πληγώνουν βαθιά. Έτσι, μέσα στην ιστορία που κατατίθεται, το θέμα που αναδύεται είναι η αναζήτηση της αλήθειας και του νοήματος της ζωής, σε συνδυασμό με τη μοναξιά και τα αδιέξοδα της νέας γενιάς. Κι ενώ όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα βαρύ και σκοτεινό τοπίο, όπου κυριαρχεί το πένθος, τα ψέματα και η απελπισία, κάπου αχνοφαίνεται η  ελπίδα που θα φωτίσει τις ζωές όλων και θα φέρει καλύτερες ημέρες.

Ο Giovanni, πρώην ηγέτης «ριζοσπαστικού» φορέα, και η σύζυγός του, Luiza, ζουν απομονωμένοι κοντά στα σύνορα, πενθώντας τον χαμό του γιου τους, που σκοτώθηκε πέφτοντας από κάποιο παράθυρο του σπιτιού, όταν οι γονείς έλειπαν.  Ο πατέρας δηλώνει πως έχει να ξεπεράσει την απώλεια του παιδιού, με «δεκανίκι» του μια ψεύτικη ιστορία που γέννησε το μυαλό του, αλλά ο νους της μητέρας έχει «ξεστρατίσει» μέσα στους δαιδάλους του, αδυνατώντας να ξεπεράσει το τραγικό συμβάν. Αιφνιδίως και χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση, μια νύχτα τούς επισκέπτονται οι: Tomaso και Rosario. Ο  πρώτος, συναγωνιστής από τα παλιά, προσπαθεί να πείσει τον Giovanni να ηγηθεί ενός νέου πολιτικού κινήματος, προσπάθειά συνοδευόμενη από εκβιασμό αποκαλύψεων, που θα φέρουν στο φως τρομακτικές αλήθειες. Ο νεαρός Rosario, από την άλλη, ζει το δικό του δράμα, ώσπου…

Η Ιταλίδα σκηνοθέτιδα Francesca Minutoli μελέτησε σωστά (κατά τη γνώμη μου) το έργο του συμπατριώτη της συγγραφέα και ανίχνευσε τα βαθιά νοήματά του. Έχοντας κάνει και τη διασκευή αλλά και τη  μετάφραση του κειμένου (από κοινού με τον ηθοποιό Τάσο Αντωνίου), χάρισε στο κοινό μια σκηνοθεσία αντάξια του σπουδαίου δραματουργού, με βοηθό σκηνοθέτη τον ηθοποιό Αλέξανδρο Μαράκη – Μπούρκα. Στο επιτυχημένο αποτέλεσμα συνέβαλαν, πολύ, το λιτό μα εμπνευσμένο σκηνικό της ενδυματολόγου και σκηνογράφου Κικής Μήλιου, τα ωραία κοστούμια της επίσης ενδυματολόγου και σκηνογράφου Μαρίας Ντάρμου, η θαυμάσια μουσική και οι ήχοι του Νίκου Αρκομάνη και οι υποβλητικοί φωτισμοί του Μανώλη Μπράτση.  

Σπουδαίες ερμηνείες από τους ηθοποιούς: Μιχάλη Καλιότσο, Τάσο Αντωνίου, Μαρία Μαλταμπέ και  Αλέξανδρο Μαράκη – Μπούρκα, οι οποίοι ερμήνευσαν με άνεση και πειστικότητα τους ήρωες που υποδύονται αλλά και το ζοφερό κλίμα του έργου. Οι θεατές, στην κατάμεστη αίθουσα καταχειροκρότησαν όλους στους συντελεστές, στο τέλος, έχοντας απολαύσει μια ξεχωριστή παράσταση.

Διάρκεια: 90 λεπτά, χωρίς διάλειμμα

Παραστάσεις: Τετάρτη & Παρασκευή, στις 21.00

«Θέατρο Αλκμήνη» – Secret Room (Μικρή Σκηνή)

Αλκμήνης 8 – 12, Κάτω Πετράλωνα

Τηλ: 210 3428650 | Fax: 210 3428651 | Εmail: info@theatro.gr

Τηλ. Επικοινωνίας Διεύθυνσης θεάτρου: Μανώλης Ιωνάς: 6944174900  

και Ειρήνη Παπαδημάτου: 6979593883

Πρόσβαση: Μετρό: Στάση «Κεραμεικός»

Τρόλεϋ: 21 Στάση «ΚΑΜΠΑ»

Λεωφορεία: 049, 815, 838, 914, Γ18 Στάση «ΚΑΜΠΑ», 035 Στάση «ΙΚΑ»

 

Προπώληση: “VIVA”: https://www.viva.gr/tickets/theater/kamena-louloudia-sto-parteri/

Τηλεφωνικές κρατήσεις: 2117700000

 

Νίκος Μπατσικανής, ποιητής, συγγραφέας, κριτικός Θεάτρου,

μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών

 

Ούγκο Μπέττι (Ugo Betti, 1892 – 1953): Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και διηγηματογράφος, με διεθνή ακτινοβολία, ο σημαντικότερος μετά τον Λουίτζι Πιραντέλλο (Luigi Pirandello, 1867 – 1936) Ιταλός δραματουργός, του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.

 Γεννήθηκε στο Καμερίνο, πόλη της Κεντρικής Ιταλίας, την εποχή που ο πατέρας του, ο Τούλιο Μπέττι, ήταν αγροτικός γιατρός στην περιοχή. Το 1901, ο πατέρας του διορίστηκε στο νοσοκομείο της Πάρμας, όπου και μετακόμισαν οικογενειακώς. Φοιτούσε στη Νομική σχολή της Πάρμας όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και κατατάχθηκε εθελοντής. Πιάστηκε αιχμάλωτος και φυλακίστηκε στο Ράστατ της Γερμανίας. Μετά το πέρας του πολέμου τέλειωσε τις σπουδές του και μπήκε στον δικαστικό κλάδο. Είχε πάθος με το ποδόσφαιρο κι έγινε ποδοσφαιριστής και παράγοντας στην ομάδα της Πάρμας.  

Δημοσίευσε την πρώτη συλλογή ποιημάτων του το 1922, με τίτλο «Ο σκεπτικός βασιλιάς (Il re pensieroso)». Τα ποιήματα είχαν γραφτεί το 1917 – 18, όσο ήταν αιχμάλωτος πολέμου. “La Padrona”, το πρώτο του θεατρικό έργο, ανέβηκε το 1927.

Το 1931, μετά τον γάμο του με την Αντρεΐνα Φροζίνι, μετακόμισε από την Πάρμα στη Ρώμη, όπου εργάστηκε ως εφέτης. Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εργάστηκε ως αρχειοθέτης στη βιβλιοθήκη του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Το 1945, μαζί με άλλους θεατρικούς συγγραφείς, ίδρυσε το Εθνικό Συνδικάτο Θεατρικών συγγραφέων (SNAD).

Τα έργα του σχηματοποιούν την πραγματικότητα, στηρίζονται στον συμβολισμό στοχεύοντας στο ποιητικό θέατρο. Η προσοχή του εστιάζεται πάντα στην εσωτερική διάσταση του ανθρώπου. Σκοπός του είναι η παρουσίαση μιας κατάστασης που θα οδηγήσει στην εξομολόγηση και θα κάνει τον θεατή να εξετάσει τη συνείδησή του, να εξεγερθεί, να βρει το μονοπάτι που είναι σωστό να ακολουθήσει. Ως σημαντικότερο έργο του θεωρείται, στην Ιταλία και στο εξωτερικό, το «Διαφθορά στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (Corruzione al Palazzo di giustizia)». Ανέβηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη το 1949 και κέρδισε αμέσως δύο (2) θεατρικά ιταλικά βραβεία. Το 1975 έγινε ταινία (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Διαφθορά στο μέγαρο της δικαιοσύνης»), με πρωταγωνιστές τον Φράνκο Νέρο και τον Φερνάντο Ρέι. Ο Μπέττι πέθανε από καρκίνο του οισοφάγου στα 61 του, σε κλινική της Ρώμης.

Στην Ελλάδα έγινε γνωστός μετά τον θάνατό του. Το έργο «Έγκλημα στο Κατσικονήσι», σε μετάφραση Θεμιστοκλή Αθανασιάδη – Νόβα, ανέβηκε το 1959 στο Εθνικό από τον Αλέξη Μινωτή και την Κατίνα Παξινού και παίχτηκε, με διαφορετική διανομή, στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ. Το έργο «Τα όνειρά μας» παίχτηκε, το 1969, στο ραδιόφωνο. Το έργο του «Μια όμορφη Κυριακή του Σεπτέμβρη», σε μετάφραση Αλέκας Κατσέλη, ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο από την Μαίρη Αρώνη και παίχτηκε αργότερα (με άλλη διανομή) στην κρατική τηλεόραση. Στην κρατική τηλεόραση παίχτηκε, το 1985, και το έργο «Η ανταπόκριση», με πρωταγωνιστές τον Νίκο Κούρκουλο και τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο.

 

Βιβλιογραφία:

Ποίηση: “Il re pensieroso” (1922) – “Canzonette, La morte” (1932) – “Uomo e donna” (1937)

 

Πεζογραφία: “Caino” (1928, συλλογή διηγημάτων) – “Le case” (1933, συλλογή διηγημάτων) – “La pietra alta” (1948, μυθιστόρημα)

 

Θέατρο:  “La Padrona” (1926) – “La Casa sull’acqua” (1927) –  “’isola meravigliosa” (1930) – “Un albergo sul porto” (1933) – “Il cacciatore di anitre” (1934) – “Una bella domenica di settembre” (1935) – “Frana allo scalo nord” (1936) – “I nostri sogni” (1936)  – “Il paese delle vacanze” (1937) – “Favola di Natale” (1940) – “Il vento notturno” (1941) – “Ispezione” (1942) – “Notte in casa del ricco” (1942) – “Marito e moglie” (1943) – “Il diluvio” (1943) – “Corruzione al Palazzo di giustizia” (1944) – “Lotta fino all’alba” (1945) – “Delitto all’isola delle capre” (1946, Έγκλημα στο Κατσικονήσι) – “Irene innocente” (1946) – “Spiritismo nell’antica casa” (1946) – “La regina e gli insorti” (1949) – “Il giocatore” (1950) – “Acque turbate” (1951) – “L’ aiuola bruciata” (1952) –  “La fuggitiva” (1953)   (Βικιπαίδεια, απόσπασμα)