Γεννημένη στην Αθήνα αποφοίτησε απο το Αρσάκειο. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα κλασικού χορού στις σχολές Παπαρίζου, Μοριάνοβα, Νίκολς. Φοίτησε για 2 χρόνια στην Πάντειο ( Πολιτικές Επιστήμες) και ύστερα πήγε στην Αγγλία όπου συγχρόνως με τα μαθήματα κλασσικού χορού μελέτησε την Αγγλική λογοτεχνία. Επέστρεψε στην Ελλάδα, κρατώντας πάντα στενή επαφή με την Αγγλία και αφού πήρε με άριστα το Δίπλωμα Καθηγήτριας Κλασσικού Χορού, ίδρυσε μαζί με τη Σόνια Μοριάνοβα Κλασσικού Μπαλέτου και Ρυθμικής. Η συνεργασία κράτησε μέχρι το 1960. Κατόπιν συνέχισε τη σχολή μαζί με τον Boris Kniaseff, το διάσημο Ρώσο δάσκαλο. Το 1965 ο Kniaseff έφυγε για το Μπουένος Άιρες για να αναλάβει την διέυθυνση της όπερας. Λόγω πολλών υποχρεώσεων έκλεισε τη Σχολή της και έκτοτε συνέχισε τη διδασκαλία θεωρίας και ιστορίας χορού στα επαγγελματικά τμήματα άλλων σχολών όπως της Κρατικής, Μάγιας Σοφού, Μοριάνοβα, Ραλλού Μάνου κ.α.
Απο το 1977 κράτησε τη στήλη Κριτικής χορού στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”. Σήμερα γράφει στην “Εφημερίδα των Συντακτών”.Συγγράφει μια “Σύντομη Ιστορία Χορού” και κάνει μεταφράσεις βιβλίων που σχετίζονται με τον χορό όπως το βιβλίο της Lilian Lawler “Ο χορός στην Αρχαία Ελλάδα”. Τακτικά κάνει ομιλίες πάνω σε χορευτικά θέματα.
Η συχνή παραμονή της στο εξωτερικό της επιτρέπει να παρακολουθεί παραστάσεις μεγάλων χορευτικών συγκροτημάτων και να στέλνει ανταποκρίσεις ενημερωτικού χαρακτήρα.
Απο το 1989 ήταν πρόεδρος του Ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της Unesco. Απο πέρυσι μετά την παραίτηση της παραμένει Επίτιμη Πρόεδρος. Το 1999 έγινε μέλος της επιτροπής για τα Κρατικά Βραβεία Χορού. Είναι επίσης μέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μούσικών Κριτικών. Μιλά εκτός από τα Ελληνικά, Αγγλικά Γαλλικά, Ιταλικά.
