«Σόλνες, ο Πρωτομάστορας», του Henrik Ibsen
Μετάφραση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Ανδρονίκη Αβδελιώτη
Πρωτότυπη μουσική παράστασης – Μουσική teaser: Φάνης Κακοσαίος
Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Φωτογραφίες – teaser: Λάμπρος Ρουμελιωτάκης
Βοηθός σκηνοθέτη – Μοντάζ teaser: Μάιρα Ξύδη
Σκηνικά – Κοστούμια: Ανδρονίκη Αβδελιώτη
Ερμηνείες, με αλφαβητική σειρά: Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Περικλής Αλμπάνης, Ανδρέας Ζάκας, Γιώργος Ζώης, Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος, Αθηνά Μαυρομάτη, Ποπέτα Σούκου. Ακούγεται η φωνή του Φάνη Κακοσαίου
Θεατρικό κοινωνικό δράμα εποχής, έργο του Ερρίκου Ίψεν, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1892 και θεωρείται από τα σημαντικότερα και το πλέον αυτοβιογραφικό έργα του.
Ο Χάλβαρντ Σόλνες, ένας μεσήλικας άνδρας και πρωτομάστορας (ή αρχιμάστορας), είναι ο πιο πετυχημένος στην πόλη του. Παρότι ξεκίνησε φτωχός, κατάφερε να γίνει διάσημος, χτίζοντας εκκλησίες και καμπαναριά στην ευρύτερη περιοχή και θεωρεί πως αυτή είναι η μεγάλη αποστολή του στη γη. Ζει με την επί χρόνια πενθούσα γυναίκα του (Αλίνα), έχοντας χάσει τα δίδυμα παιδιά τους, εξαιτίας αρρώστιας της, αλλά και το παλιό τους σπίτι από πυρκαγιά. Στο γραφείο του, τον βοηθούν ο γιος παλιού συνεργάτη του – αρχιτέκτονα (Ράγκναρ) και η ερωτευμένη μαζί του γραμματέας – λογίστριά του (Κάγια). Ο Πρωτομάστορας, «τυφλωμένος» από εγωισμό, λόγω της μεγάλης επιτυχίας του, δεν συμβιβάζεται με την ιδέα να πάψει να είναι ο σπουδαιότερος και να τον διαδεχτούν νεότεροί του. Μια μέρα, παρουσία και του γιατρού Χέρνταλ, ο Σόλνες δέχεται επίσκεψη από τη Χίλντα, μια νεαρή γυναίκα. Ο γιατρός φεύγει και ο Σόλνες μένει με τη Χίλντα. Εκείνη τού αναφέρει πως έχουν ξανασυναντηθεί, πριν δέκα χρόνια, όταν εκείνη ήταν μικρούλα, και του υπενθυμίζει ότι, στη διάρκεια της συνάντησής τους, την είχε προσεγγίσει ερωτικά και της είχε υποσχεθεί ένα «βασίλειο», κάτι που εκείνη, ως αγνό κοριτσόπουλο, είχε πιστέψει. Ο Πρωτομάστορας υπεκφεύγει, μα η Χίλντα τον πείθει ότι μπορεί να τον βοηθήσει κι έτσι εκείνος δέχεται να φιλοξενηθεί σπίτι του. Ο Σόλνες ετοιμάζεται να εγκαινιάσει το τελευταίο καμπαναριό που έχει σχεδιάσει. Μετά από αυτό δεν θα ξαναφτιάξει εκκλησίες, έργα που του χάρισαν δόξα και χρήμα, τοποθετώντας τον στην κορυφή της δημιουργίας, όπως ο ίδιος θεωρεί, παραβλέποντας πως μόνο ο Θεός είναι ο μέγιστος δημιουργός. Όλα είναι έτοιμα για τα εγκαίνια, μα…
Ευφάνταστη σκηνοθεσία από την Ανδρονίκη Αβδελιώτη, στην οποία οφείλονται, επίσης, η ωραία μετάφραση, η διασκευή, το λειτουργικό σκηνικό και τα υπέροχα κοστούμια. Η σκηνοθέτιδα «τοποθέτησε» το έργο στην εποχή του και είχε την πρωτότυπη ιδέα να ερμηνευτεί ο ρόλος του Σόλνες από δύο ηθοποιούς, συγχρόνως επί σκηνής. Βοηθός σκηνοθέτη, η Μάιρα Ξύδη. Στο απολαυστικό αποτέλεσμα, που εστιάζει στην ψυχοσύνθεση των ηρώων, κυρίως του Σόλνες, συνέβαλαν όλοι οι συντελεστές της παράστασης. Την πετυχημένη πρωτότυπη μουσική έγραψε Φάνης Κακοσαίος και τον σχεδιασμό των υποβλητικών φωτισμών έκανε ο Βασίλης Κλωτσοτήρας.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι υποδειγματικές και ο καθένας φωτίζει τον ιδιαίτερο ρόλο του. Η Ανδρονίκη Αβδελιώτη, αιθέρια και δυναμική, κατακτά τον στόχο της, ολόκληρη τη σκηνή αλλά και τους θεατές, αντιπροσωπεύοντας το νέο που έρχεται με την ορμή των νιάτων. Ο Περικλής Αλμπάνης, ως ηλικιωμένος Σόλνες, και ο Γιώργος Ζώης, ως ο άλλος εαυτός του Πρωτομάστορα – η συνείδησή του, ερμηνεύουν με ξεχωριστή, ο καθένας, μαεστρία τους ρόλους τους, δίνοντας ατόφια την εικόνα του εγωπαθή, πεισματάρη, άπληστου, αχάριστου και ασεβή ανθρώπου, να παλεύει με τις ιδέες και τις αποφάσεις του. Η Αθηνά Μαυρομάτη, εξαιρετική θλιμμένη γυναίκα – σύζυγος με θαμμένα όνειρα, που απλώς επιβιώνει. Ο Ανδρέας Ζάκας, έξοχος γιατρός, «σοφός» και γραφικός ηλικιωμένος. Η Ποπέτα Σούκου, ιδανική κρυφο-ερωτευμένη και δόλια γραμματέας. Ο Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος (και αυτός να αντιπροσωπεύει το νέο) απολύτως πειστικός Ράγκναρ. Οι θεατές καταχειροκρότησαν όλους τους συντελεστές, στο τέλος, καλώντας τους και ξανακαλώντας τους στη σκηνή. Σπουδαία παράσταση, με κλασικό έργο – κοινωνικό ψυχόδραμα.
Παραστάσεις: Σάββατο 18:00, Κυριακή 21:00
*Δεν θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις Κυριακή 24 και 31 Δεκεμβρίου 2023.
«Θέατρο Αλκμήνη»
Αλκμήνης 8 – 12, Αθήνα 118 54, πλησίον σταθμού Μετρό «Κεραμεικός»
Τηλέφωνο: 210 342 8650
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 6942419151 και 210 3428650
Εισιτήρια:https://www.more.com/theater/solnes-o-protomastoras/
Νίκος Μπατσικανής, ποιητής, συγγραφέας, κριτικός Θεάτρου,
μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών
Ερρίκος Ίψεν (Henrik Ibsen, 1828 – 1906): Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Υπήρξε εκπρόσωπος του νατουραλισμού και δημιουργός του σύγχρονου ρεαλιστικού Θεάτρου («Πατέρας του Ρεαλισμού»).
Στα 15 του χρόνια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Προσπάθησε να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο, απέτυχε κι άρχισε να γράφει σε εφημερίδες. Μετέπειτα εργάστηκε σε θέατρο, συμμετέχοντας σε πολλές παραγωγές ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Το 1858 επέστρεψε στη Χριστιανία (Christiania ή Kristiania, παλιά ονομασία του Όσλο – Oslo) κι έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο της Χριστιανίας. Το 1864 εγκατέλειψε για άλλη μια φορά τη Χριστιανία και ταξίδεψε στην Ιταλία και στη Γερμανία. Μετά από 27 χρόνια γύρισε στην πατρίδα του, ως καταξιωμένος καλλιτέχνης.
Τα πιο σημαντικά θεατρικά του έργα: «Μπραντ» (1866), «Πέερ Γκυντ» (1867), «Ο Αυτοκράτορας και ο Γαλιλαίος» (1873), «Τα Στηρίγματα της Κοινωνίας» (1877), «Το κουκλόσπιτο» (1879), «Βρικόλακες» (1881), «Αγριόπαπια» (1884), «Έντα Γκάμπλερ» (1890) και «Όταν Ξυπνήσουμε Ανάμεσα στους Νεκρούς» (1899), το οποίο ήταν και το τελευταίο του έργο.
Ο Ίψεν πέθανε το 1906, αφού υπέστη μια σειρά από εγκεφαλικά επεισόδια. Είχε προταθεί για Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1902, το 1903 και το 1904.
Προς τιμήν του, η νορβηγική κυβέρνηση θεσμοθέτησε το 1986 το «Νορβηγικό Βραβείο Ίψεν», το οποίο απονέμεται σε θεατρικούς συγγραφείς κι έχει σκοπό την προώθηση του νορβηγικού δράματος. Το 2008 θεσμοθετήθηκε το «Διεθνές Βραβείο Ίψεν» και απονέμεται σε πρόσωπο, ίδρυμα ή οργανισμό που καινοτομεί στον χώρο της θεατρικής τέχνης.
