Ανν-Σοφί-Μούττερ

64

Είναι γνωστό ότι ο κορυφαίος κλασσικός συνθέτης Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ( 1756-1791) υπήρξε ένα  φαινόμενο που δεν έχει έκτοτε ξαναπαρουσιασθεί στο μουσικό στερέωμα ολοκλήρου της υφηλίου.Απο την ηλικία ακόμα των επτά ετών, περιόδευε  με τον πατέρα του σε όλα τα τότε γνωστά μουσικά κέντρα της Ευρώπης, δίνοντας συναυλίες και συνθέτοντας έργα μεγάλων αξιώσεων.

          Γύρω στα είκοσί του χρόνια, ο Μότσαρτ στις συνθέσεις του, εστράφη οριστικά από την θρησκευτική στην κοσμική μουσική, παρουσιάζοντας τα πέντε κοντσέρτα του για βιολί εκ των οποίων το δεύτερο, το τρίτο και το πέμπτο είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στο Μέγαρο Μουσικής απο τα μαγικά δάχτυλα της δεξιοτέχνιδος  Γερμανίδας βιολονίστριας Ανν-Σοφί Μούττερ.

          Την ως άνω σολίστα συνόδευσε οργανικό σύνολο αποτελούμενο από  κορυφαίους μουσικούς ανήκοντες στις Φιλαρμονικές της Βιέννης και του Βερολίνου με την ονομασία «Chamber Orchestra Vienna-Berlin» και την Μούττερ στον διπλό ρόλο μαέστρου και σολίστα στα υπ΄αριθ. 2, 3, και 5 κοντσέρτα για βιολί και ορχήστρα του Μότσαρτ, ενώ στην υπ΄αριθ.1 Συμφωνία του ιδίου συνθέτη, την μπαγκέττα παρέλαβε ο εξάρχων της ορχήστρας Ράϊνερ Χόνεκ.To κοντσέρτο υπ΄αριθ. 2 σε ρε μείζονα που συνετέθη στα 1775, είναι ένα έργο μεταβατικό διότι το μεν πρώτο μέρος του (allegro moderato) διαθέτει στοιχεία του όψιμου μπαρόκ,  το δε δεύτερο (andante)πιο μελωδικό, προσεγγίζει   περισσότερο προς τον ρομαντισμό. Στο Rondeau του τρίτου μέρους, η ηχητική καθαρότητα,τα δεξιοτεχνικά φλαουτάττι, το τέλειο βιμπράττο σε συνδυασμό με την αυστηρά τήρηση του ρυθμού, του μέτρου και την άφθαστη χάρη και λεπτότητα από την Μούττερ, πραγματικά μας συνεπήρε.Δεδομένου ότι ενώ οι απαραίτητες καντέντσες του έργου δεν σώζονται, οι αυτοσχεδιασμοί της Μούττερ στο σημείο αυτό, υπήρξαν καταπληκτικοί.

          Ακολούθησε το υπ΄αριθ.3 κοντσέρτο για βιολί σε σολ μείζονα, με τον υπότιτλο «Του Στρασβούργου».Στο τέλος του  πρώτου  μέρους  (allgro) με ζωηρές μελωδίες, του  δευτέρου (adagio) γεμάτο λυρισμό και του τρίτου  (allegro) με λαϊκούς χορευτικούς σκοπούς, ακολούθησαν πρωτόγνωρες καντέντσες, εμπνευσμένες  πάντα από την βιρτουόζο βιολονίστρια.  

          Η παρέμβασις της Συμφωνίας υπ΄αριθ. 1 του μεγάλου κλασσικού από την ορχήστρα, χωρισμένη σε τρία μέρη (allegro molto, andante, presto), μας συγκίνησε για την καλαίσθητη δομή της εάν λαβουμε υπ΄όψιν ότι ο συνθέτης την έγραψε σε ηλικία μόλις οκτώ ετών.

          Η Μούττερ έκλεισε το πρόγραμμά της με το υπ΄αριθ. 5 σε λά μείζονα  κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα το επονομαζόμενο  «Τουρκικό» λόγω του ότι στο «Rondeau» του τρίτου μέρους μετά το « allegro» και το «adagio”,ο Μότσαρτ μιμείται την μουσική από  τις στρατιωτικές μπάντες του Οθωμανικού στρατού με διάφορα ηχητικά εφφέ από τα έγχορδα.

          Ανν Σοφί Μούττερ.Η καλλιτέχνις που  εκτός των απειράριθμων διακρίσεων, εκτρέφει αφειδώς και παγκοσμίως  με  τις γνώσεις και την πείρα της, την μουσική παιδεία στα νέα ταλαντούχα παιδιά, επιτελώντας ένα μεγάλο κοινωνικό έργο.

                                                      Σοφία  Θεοφάνους