Από την Μίρκα Ψαροπούλου,
κριτικό Χορού της Εφημερίδας των Συντακτών, μέλος Δ.Σ. Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών και μουσικών Κριτικών (έτος ιδρύσεως 1928), πρώην Πρόεδρο Ελληνικού Κέντρου Χορού της UNESCO
Περίπου 3 ½ ώρες κράτησε στην Εθνική Λυρική Σκηνή η παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χορός με τη σκιά μου», στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Χρόνος αρκετός όχι μόνο να μας κουράσει, αλλά και να μας απελπίσει, μια και οι χορευτικοί βηματισμοί δεν παρουσίαζαν κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία. Από τα 4 μέρη, στα οποία χωριζόταν το ανέβασμα του έργου, εκείνο που ευφρανθήκαμε μοναδικά ήταν, στα τρία πρώτα, η έξοχη μελωδικότητα και δύναμη της φωνής του βαρυτόνου Διονυσίου Σούρμπη.
Λεπτομερέστερα, το πρώτο κομμάτι, «Ο Κύκλος του C.N.S.», περιλάμβανε την ανδρική ομάδα, με επικεφαλής τον εύκαμπτο Ντανίλο Ζέκα και, σαν «Ψυχή», τον εκφραστικότατο Βαγγέλη Μπίκο. Στο δεύτερο μέρος, με τίτλο «Καπετάν Μιχάλης», ξεχώρισε η Μαρία Κουσουνή σαν Κρασογιώργαινα, καθώς και ο Στέλιος Κατωπόδης (Κοσμάς), ενώ στο τρίτο, «Το καταραμένο Φίδι», εύκαμπτος Χατζηαβάτης στάθηκε ο Αγάπιος Αγαπιάδης. Στο ίδιο μέρος, η Έλενα Ανδρεούδη υποδύθηκε παραδειγματικά τη Βεζυροπούλα, ενώ οι Γιάννης Γκάντσιος, Ρέα Τσαντούρη και Γιάννης Λάβνερ ξεχώρισαν θεαματικά σαν 3 Εβραίοι.
Τέλος, στο τέταρτο μέρος, «Το Χαμόγελο της Τζοκόντας», επικεφαλής της γυναικείας ομάδας, μάς καθήλωσε ο χορός της Ευρυδίκης Ισαακίδου, ενώ παράλληλα η παρουσία του Κ. Ρήγου στην ανδρική προκάλεσε τα εκτεταμένα χειροκροτήματα.
Σημειώνουμε ιδιαίτερα την πάντοτε άψογη μουσική διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού.