«Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν», του Henrik Ibsen
Μετάφραση: «Θίασος Λεπτουργείον»
Σκηνοθεσία – Απόδοση: Βαλεντίνη Λουρμπά
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λήδα Χατζηδημητρίου
Μουσική επιμέλεια: “Val–de–lou”
Φωτισμοί: Θοδωρής Κόκκινος
Ενδυματολόγος – διεκπεραίωση κοστουμιών: Τίσσα Βασιλάκη
Φωτογραφίες: Νίκος Κωνσταντόπουλος
Βεστιάριο – προσφορά: Ηρώ Αργυράκη
Δημόσιες σχέσεις: «Θέατρο Εκάτη»
Ερμηνείες (με αλφαβητική σειρά): Βασίλης Ασημάκης, Χρίστος Γεωργίου, Μαρία Δημητριάδου, Βαρβάρα Κυρίτση, Λήδα Χατζηδημητρίου, Μάνος Χατζηγεωργίου
Το έργο, γραμμένο στα 1896, είναι ένα προσωπικό αλλά και οικογενειακό δράμα. Ο κεντρικός του ήρωας, Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν, άτομο άπληστο, θέλησε, εκμεταλλευόμενος τον ορυκτό πλούτο της περιοχής, να γίνει μέγας και τρανός βιομήχανος, άνθρωπος με μεγάλη εξουσία και πολύ χρήμα. Στην αρχή, το μεγαλόπνοο σχέδιο του πέτυχε, μα, αργότερα, όλα κατέρρευσαν και η οικογένειά του βρέθηκε καταχρεωμένη και απαξιωμένη από τους ανθρώπους που τον είχαν εμπιστευτεί, χάνοντας, εξ αιτίας του, εργασία και χρήματα. Πλέον, η οικογένειά του ζει στο κτήμα της κουνιάδας και πρώτης αγαπημένης του, Έλλα Ρέντχαϊμ. Ο Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν, μετά τη φυλακή που έκανε, λόγω των χρεών του, έχει κλειστεί στο πάνω δωμάτιο του σπιτιού, οικειοθελώς, αρνούμενος τον έξω κόσμο. Στο παρελθόν είχε θυσιάσει την προσωπική του ευτυχία, παραμερίζοντας την αγάπη του για την Έλλα Ρέντχαϊμ, παίρνοντας ως σύζυγο τη δίδυμη αδερφή της, Γούνχιλντ, γυναίκα που του εξασφάλισε τα απαραίτητα χρήματα για να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του. Μαζί έχουν αποκτήσει έναν γιο, τον οποίον έχει μεγαλώσει και σπουδάσει η θεία Έλλα, λόγω της οικονομικής καταστροφής του πατέρα του. Η Γούνχιλντ, η οποία ζει στο κάτω δωμάτιο του ίδιου σπιτιού, μοναδική της ελπίδα έχει την επιστροφή του γιου της, Έρχαρτ, από τις σπουδές του, ευελπιστώντας το παιδί να αποκαταστήσει την χαμένη τιμή της οικογένειας, μα ο νεαρός έχει τα δικά του σχέδια…
Ποιοτική παράσταση, σκηνοθετημένη με ευφάνταστο τρόπο από την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Βαλεντίνη Λουρμπά, «ψυχή», καλλιτεχνική διευθύντρια και ιδρύτρια του Θεάτρου Εκάτη. Βοηθός Σκηνοθέτιδας, η Λήδα Χατζηδημητρίου. Πολύ όμορφο και με προοπτική, το σκηνικό, όπου δημιουργείται, σε συνδυασμό και με τα ωραία κοστούμια της Τίσσας Βασιλάκη, η ατμόσφαιρα: εποχής και υπόθεσης. Οι υποβλητικοί φωτισμοί από τον Θοδωρή Κόκκινο και οι ανάλογες μουσικές επιλογές της Val-de-lou, όλα πρόσφεραν το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι ηθοποιοί ερμήνευσαν με θαυμάσιο τρόπο τους ιδιαίτερους ρόλους τους, με επικεφαλής τους παλαιότερους: Βαρβάρα Κυρίτση (Έλλα Ρέντχαϊμ), Μαρία Δημητριάδου (Γούνχιλντ Μπόργκμαν), Μάνο Χατζηγεωργίου (Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν), Χρίστο Γεωργίου (Φόλνταλ), πλαισιωμένοι από τους ταλαντούχους νεότερους: Λήδα Χατζηδημητρίου (Φρίντα Φόλνταλ και Κυρία Βίλτον) και Βασίλη Ασημάκη (Έρχαρτ). Οι θεατές αντάμειψαν όλους τους συντελεστές της παράστασης, με θερμά και παρατεταμένα χειροκροτήματα, στο τέλος. Εύγε!
Διάρκεια: 130’ λεπτά
Παρασκευή και Σάββατο: 21.00
Κυριακή: 19.00
«ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΕΚΑΤΗ»
Εκάτης 11 και Υακίνθου, 11364 Κυψέλη, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 6401931
E-mail: theatro.ekati@gmail.com
Τιμές εισιτηρίων: 13 Ευρώ. Φοιτητές άνεργοι: 11 Ευρώ
Προπώληση: “More.com” και “Ticketservices.gr”
Νίκος Μπατσικανής, ποιητής, συγγραφέας, κριτικός Θεάτρου,
μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών
Ερρίκος Ίψεν (Henrik Ibsen, 1828 – 1906): Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Υπήρξε εκπρόσωπος του νατουραλισμού και δημιουργός του σύγχρονου ρεαλιστικού Θεάτρου («Πατέρας του Ρεαλισμού»).
Στα 15 του χρόνια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Προσπάθησε να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο, απέτυχε κι άρχισε να γράφει σε εφημερίδες. Μετέπειτα εργάστηκε σε θέατρο, συμμετέχοντας σε πολλές παραγωγές ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Το 1858 επέστρεψε στη Χριστιανία (Christiania ή Kristiania, παλιά ονομασία του Όσλο – Oslo) κι έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο της Χριστιανίας. Το 1864 εγκατέλειψε για άλλη μια φορά τη Χριστιανία και ταξίδεψε στην Ιταλία και στη Γερμανία. Μετά από 27 χρόνια γύρισε στην πατρίδα του, ως καταξιωμένος καλλιτέχνης.
Τα πιο σημαντικά θεατρικά του έργα: «Μπραντ» (1866), «Πέερ Γκυντ» (1867), «Ο Αυτοκράτορας και ο Γαλιλαίος» (1873), «Τα Στηρίγματα της Κοινωνίας» (1877), «Το κουκλόσπιτο» (1879), «Βρικόλακες» (1881), «Αγριόπαπια» (1884), «Έντα Γκάμπλερ» (1890), «Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν» (1896) και «Όταν Ξυπνήσουμε Ανάμεσα στους Νεκρούς» (1899), το οποίο ήταν και το τελευταίο του έργο.
Ο Ίψεν πέθανε το 1906, αφού υπέστη μια σειρά από εγκεφαλικά επεισόδια. Είχε προταθεί για Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1902, το 1903 και το 1904.
Προς τιμήν του, η νορβηγική κυβέρνηση θεσμοθέτησε το 1986 το «Νορβηγικό Βραβείο Ίψεν», το οποίο απονέμεται σε θεατρικούς συγγραφείς κι έχει σκοπό την προώθηση του νορβηγικού δράματος. Το 2008 θεσμοθετήθηκε το «Διεθνές Βραβείο Ίψεν» και απονέμεται σε πρόσωπο, ίδρυμα ή οργανισμό που καινοτομεί στον χώρο της θεατρικής τέχνης.
