Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Θανάσης Σαράντος
Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου
Κοστούμια: Λίνα Μότσιου
Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
Κίνηση: Εύη Οικονόμου
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Κακαβούλας
Σύμβουλος δραματουργίας: Μάρκος Τσούμας
Βοηθός σκηνογράφου: Φανή Παϊτάκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Σοφία Τάμπλερ
Βοηθός σχεδιασμού ήχου: Τάσος Μπακασιέτας
Φωτογραφίες προγράμματος: Ανδρέας Σιμόπουλος
Ερμηνείες (με αλφαβητική σειρά): Άγγελος Ανδριόπουλος (γιατρός). Ιερώνυμος Καλετσάνος (Μιτς). Ίντρα Κέιν (Μάργκαρετ & Νοσοκόμα). Λάμπρος Κτεναβός (Πάμπλο). Νικόλας Μακρής (Στιβ). Πηνελόπη Μαρκοπούλου (Ευνίκη & Μεξικάνα). Νάνσυ Μπούκλη (Στέλλα). Κωνσταντίνα Τάκαλου (Μπλανς). Αποστόλης Τότσικας (Στάνλεϊ). Γρηγόρης Φρέσκος (Νέος)
Μουσικοί επί σκηνής: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης (πιάνο), Γιάννης Παπαναστασίου (σαξόφωνο)
Εμβληματικό έργο του Αμερικανού συγγραφέα Tennessee Williams (ψευδώνυμο του Thomas Lanier Williams III, 1911 – 1983), γραμμένο στα 1947, που απέσπασε το βραβείο “Pulitzer” to 1948. Θεωρείται κλασικό αριστούργημα, που έχει παιχτεί σε πολλές θεατρικές σκηνές του κόσμου. Στην Ελλάδα, σταθμός θεωρείται η παράσταση του Κουν (1949), με τους αξέχαστους: Μελίνα Μερκούρη και Βασίλη Διαμαντόπουλο, ενώ το έχει «σφραγίσει» η ομώνυμη ταινία (1951), σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν, με πρωταγωνιστές τους αείμνηστους: Vivien Ley και Marlon Brando. Είναι η πρώτη φορά που το έργο ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο, στην Αίθουσα «Νίκος Κούρκουλος». Το κείμενο, πέραν της καταβύθισης στον ψυχισμό των ηρώων, και των διαφορών που υπάρχουν σε άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων, αποτυπώνει και τις φτωχογειτονιές του Νότου, που είναι εντελώς διαφορετικές από τον πλούσιο Βορρά, της μεταπολεμικής Αμερικής. Ρεαλισμός και Ποίηση, ωμότητα κι ευαισθησία, ποικίλα συναισθήματα, σε ανελέητη μάχη. Δικαιολογημένα, ο Tennessee Williams συγκαταλέγεται στους κορυφαίους δραματουργούς, παγκοσμίως.
Η Μπλανς, πρώην καθηγήτρια από τις Νότιες Πολιτείες, μετά την εκποίηση της οικογενειακής περιουσίας, επισκέπτεται την αδελφή της, Στέλλα, η οποία ζει με τον άντρα της, Στάνλεϊ Κοβάλσκι, στη Νέα Ορλεάνη. Ο Κοβάλσκι, Πολωνός μετανάστης εργάτης, άτομο με σκληρό χαρακτήρα και ωμότητα συμπεριφοράς, αντιμετωπίζεται υποτιμητικά από την υπερευαίσθητη Μπλανς. Η απρόσκλητη επισκέπτρια, υπενθυμίζοντας την ευγενή καταγωγή και την καλή ανατροφή της, μπαίνει στο στόχαστρο του γαμπρού της κι ενδόμυχα γεννιέται ένας κρυφός πόθος. Περνώντας ο καιρός, αποκαλύπτεται το μελανό παρελθόν της Μπλανς, η οποία το αποκρύπτει και ζει στον δικό της, φανταστικό κόσμο. Η συγκατοίκηση φέρνει σοβαρές εντάσεις, που οδηγούν τα προβλήματα σε ακραίο σημείο, με τραγικό τέλος.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος, στον οποίον οφείλεται και η «ζουμερή» μετάφραση, χάρισε στο κοινό μια παράσταση αντάξια των προσδοκιών του κοινού, που έχει τοποθετήσει το έργο στα καλύτερα της παγκόσμιας δραματουργίας. Ο κύριος Σαράντος συνέλαβε και αποτύπωσε ατόφιο το κλίμα μιας γειτονιάς του αμερικανικού Νότου αλλά και τον πολύπλοκο εσωτερικό κόσμο των ηρώων, ενορχηστρώνοντας, υπό τη σκηνοθετική του μπαγκέτα, πολλά κι ετερόκλητα στοιχεία. Σε αυτό συνέβαλαν το πολύ όμορφο και μεγάλης προοπτικής και δυνατοτήτων σκηνικό της Άσης Δημητρολοπούλου και τα υπέροχα κοστούμια της Λίνας Μότσιου. Η εξαιρετική μουσική του Κωνσταντίνου Ευαγγελίδη και οι υποβλητικοί φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα, με τη συνδρομή και των άλλων συντελεστών της παράστασης, συνέβαλαν στο πολύ δυνατό αποτέλεσμα.
Η Κωνσταντίνα Τάκαλου, την οποία παρακολουθώ από την αρχή της καλλιτεχνικής της πορείας, μας έδωσε τη δική της Μπλανς, αποφεύγοντας να μιμηθεί αξιοζήλευτες ερμηνείες του παρελθόντος. Καλαίσθητη σε ρούχα και αβρή στο «φέρεσθαι», εύθραυστη και γοητευτική, σκιαγραφεί πολύ πειστικά την ηρωίδα, που ζει στον δικό της −ηθελημένα− κόσμο, μέσα σε αυταπάτες και ταραγμένο ψυχισμό, στοιχεία που προσπαθεί, ματαίως, να καλύψει, για να κορυφώσει την ερμηνεία της στο δραματικό φινάλε. Ο Αποστόλης Τότσικας άλωσε τη σκηνή, με την εκρηκτική ερμηνεία του, «ζωγραφίζοντας» τέλεια τον άξεστο Πολωνό γαμπρό της, ως εξαίρετο δείγμα των τεράστιων υποκριτικών δυνατοτήτων του. Ισάξιες και οι ερμηνείες των άλλων ηθοποιών, με πρώτη τη Νάνσυ Μπούκλη, στον ρόλο της (διαφορετικής ψυχοσύνθεσης από την Μπλανς) Στέλλας, η οποία υπήρξε εξόχως υποδειγματική ανάμεσα στα δυο «άγρια θηρία», άντρα και αδελφή της. Άξιες συγχαρητηρίων και οι υπόλοιπες ερμηνείες: ο Ιερώνυμος Καλετσάνος, ως Μιτς – η Πηνελόπη Μαρκοπούλου, ως Ευνίκη και Μεξικάνα – ο Νικόλας Μακρής, ως Στιβ – η Ίντρα Κέιν, ως Μάργκαρετ και νοσοκόμα – ο Λάμπρος Κτεναβός, ως Πάμπλο και ο Γρηγόρης Φρέσκος, ως συνεσταλμένος νέος. Πολύ ωραία έδεσαν και τα τραγούδια που απέδωσε μοναδικά η Ίντρα Κέιν, συνοδευόμενη από τους εξαίρετους μουσικούς: Κωνσταντίνο Ευαγγελίδη και Γιάννη Παπαναστασίου. Το κοινό αντάμειψε όλους τους συντελεστές, στο τέλος, με ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα, καλώντας τους και ξανακαλώντας τους στη σκηνή.
Διάρκεια: 150΄ λεπτά (με διάλειμμα)
Τετάρτη Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 20.00
Κυριακή: 19.30
«ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΚΤΗΡΙΟ ΤΣΙΛΛΕΡ»
ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»
ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 22-24 (Ομόνοια)
Τηλ. : 210 5288100, Email: n-t@n-t.gr
Δεκέμβριος 2021
