«Οταν πρωτοάκουσα τον κύκλο τραγουδιών του Ρώσσου Μοντέστ Μουσσόργκσκυ με τον τίτλο «Παιδικό δωμάτιο» γοητεύτηκα από τις καθημερινές ιστορίες του παιδιού που μιλάει με μία εναλλαγή προσώπων, και κυρίως από την πρόκληση που απαιτούσε η ηχοχρωματική απόδοση των συναισθημάτων παιδιού και ενηλίκων.Η χαρά της ανακαλύψεως αυτής υπήρξε το έναυσμα να συγκεντρώσω τραγούδια που να αναφέρονται στην παιδικότητα αλλά παράλληλα να αφορούν και τους ενηλίκους.»
Αυτή είναι η δήλωσις της προικισμένης μεσοφώνου Ελενας Μαραγκού, η οποία έχει εμφανισθεί σολιστικά σε συναυλίες με επιφανείς μαέστρους σε Ελλάδα και εξωτερικό ενώ αργότερα, είχε την πρωτοβουλία να δημιουργήσει ένα προσωπικό άλμπουμ με τίτλο «In to a children,s room» (Στο δωμάτιο των παιδιών) με έργα Μουσσόργκσκυ, Μπρίττεν, Μπραμς,Πουλένκ, Κούκου, Κουρουπού και Μπαλτά.Αυτή ακριβώς την συλλογή την αναφερομένη αμέσως ή εμμέσως στην παιδική ηλικία,η διακεκριμένη μετζο σοπράνο απεφάσισε να εκθέσει μελωδικά σε ένα ρεσιτάλ στο Μέγαρο Μουσικής μετά από την επιτυχημένη παρουσίασή της στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας.
Η εκδήλωσις ξεκίνησε με τα επτά τραγούδια του «Παιδικού δωματίου» του Μουσσόργκσκυ που αναφέραμε,και που η Μαραγκού, σε άπταιστα Ρωσικά, τραγούδησε, αναπλάθοντας συνομιλίες μικρών παιδιών άλλοτε με την νταντά τους, άλλοτε με την μητέρα τους και άλλοτε με τα παιγνίδια τους στο πλαίσιο μιάς παραστατικής και τρυφερής μουσικής γραφής.
Ακολούθησε μία συλλογή από πέντε νανουρίσματα του Βρετανού Μπέντζαμιν Μπρίττεν(1913-1976) του οποίου η τεχνοτροπία αν και είναι δύσκολο να παρακολουθηθεί, εκπέμπουν μέσω μίας απλής γραφής την αγάπη του συνθέτη προς την παιδική ηλικία.
Ο Γιοχάννες Μπράμς (1833-1897) από τους τελευταίους ρομαντικούς συμφωνιστές, αποτυπώνει τον καλύτερο εαυτό του συνθέτοντας έργα μουσικής δωματίου, όπως τα 15 λαϊκά παιδικά τραγούδια εκ των οποίων τα τρία με τίτλο «Ο ανθρωπάκος», «Η κοιμωμένη βασιλοπούλα» και «Η Πασχαλίτσα» ερμηνεύθηκαν με τρυφερότητα,αναδεικνύοντας την λυρική τους ποίηση και μελωδία. Λέγεται, ότι τα παιδικά τραγούδια του ο Μπράμς τα αφιέρωσε στα παιδιά του Σούμαν, με την οικογένεια του οποίου ήραν στενά συνδεδεμένος.
Με μία νέα αισθητική στην συνθετική τεχνοτροπία, ακούσαμε τέσσερα τραγούδια του Γάλλου νεωτεριστή ανήκοντος στην ομάδα των έξι του μεσοπολέμου Φρανσίς Πουλένκ(1899-1963) που η καταξιωμένη μεσόφωνος ανέδειξε με τέλεια εκφορά λόγου σε γαλλική γλώσσα, την χιουμοριστική ποίηση και τις χαριτωμένες μουσικές φράσεις.
Το πρόγραμμα έκλεισε με έργα τριών Ελλήνων συνθετών, κυρίως νανουρίσματα, συντεθειμένα με τρυφερότητα και λυρισμό, παραπέμποντάς μας ταυτόχρονα στην Ελληνική μας θρησκεία και παράδοση όπως «Το τραγούδι του κοριτσιού» του Περικλή Κούκου(γεν 1960), το νανούρισμα από τα «Εξι τραγούδια για ποντίκια» του Γιώργου Κουρουπού (γεν.1942) και το επίσης νανούρισμα από τα «Εξι απλά τραγούδια» του Αλκη Μπαλτά (γεν.1948).
Ο Γερμανός πιανίστας Τομπίας Κράμπεν, μοιράστηκε ισάξια με την Μαραγκού την ανάπλαση των ερμηνευομένων τραγουδιών.Πιστός της συνοδός, η εκτέλεσίς του υπήρξε συνεπεστάτη, με μία συμπορεία αμφίδρομης εμπνεύσεως, ενώ παράλληλα, δημιουργώντας ένα ιδεώδες πλαίσιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο της τραγουδίστριας, μάντευε ανα πάσα στιγμή τις ερμηνευτικές της προθέσεις.
Σοφία Θεοφάνους
